Achillespees gescheurd.
Ik lig er een poos uit. Mijn achillespees gescheurd.
Afgelopen week startte mijn auto niet door een kapotte accu. Ik wilde hem aanduwen zodat hij naar beneden zou rollen en dan starten.
Helaas, bij het aanduwen een scheurend geluid en stekende pijn onder in mijn kuit. Ik kon niet meer op mijn voet staan of bewegen en veel pijn.
Mijn vriendin gebeld en zij heeft mij naar het centre de saude gebracht. Het duurde daar nogal lang omdat er geen dokter beschikbaar was. Na een half uur kwam er een en na wat vragen aan mij bevestigde ze wat ik zelf dacht, achillespees gescheurd. Ik kreeg meteen een injectie met een stevige pijnstiller en werd mijn suiker gecontroleerd.
Met een ambulance naar het ziekenhuis in Coimbra gebracht, eerst een triage en daarna naar de ortopedia afdeling gebracht.
Daar werd ik onderzocht en de Thompson test toegepast, uitkomst was dat de achillespees gescheurd is maar niet afgescheurd. Mijn kuitspier was verrekt.
Ik werd in het gips gezet, met mijn voet in een 30 graden hoek.
Nadeel is dat ik totaal niet op die voet kan staan en dat voor de duur van 6 weken.
Bij de apotheek meteen krukken gekocht omdat ik anders mij totaal niet voor kan bewegen.
En nu.
Gelukkig heb ik een hele lieve vriendin waar ik bij haar thuis heel liefdevol verzorgd word.
Toch wil ik zelf ook zoveel mogelijk doen, helaas is door die achillespees dat nu zeer beperkt.
Af en toe laat ik mij thuis afzetten zodat ik hier wat kleine dingen kan doen en slaap ik ook thuis.
Natuurlijk vindt ik het niet leuk dat zij 6 weken met mij opgescheept zit. We kunnen gelukkig samen goed praten over gevoelens en respecteren elkaar ook daarin. Komt helemaal goed.
Ze komt mij als ik thuis ben elke dag opzoeken. Ze haalt boodschappen voor mij en laat Markus uit.
Toch nog altijd wat te doen.
Ik ben gewend om veel dingen zelf en alleen te moeten doen, dat is mijn hele leven al zo. Dat zal ik nu ondanks die achillespees ook zoveel mogelijk doen.
Mijn vader en ik konden niet echt met elkaar overweg. Ik heb vrijwel niets van hem geleerd en het meeste zelf uit moeten zoeken.
Later als kostwinner voor mijn gezin meestal een 2e baantje erbij gehad. In de ploegen gemoeten en ook veel over moeten werken. Hoewel het mij veel energie koste was het geld thuis hard nodig.
Na werktijd en in het weekend ook nog klussen aan het huis, wat helaas nooit klaar gekomen is.
Met het vertrek naar Portugal zou er voor mij een rustigere tijd komen. Helaas kwam er geen geld meer binnen en de bankrekening slonk hard.
Dus zelf klussen aangenomen, ook toen weer veel lange dagen moeten maken. Thuis nog een groot terrein vrijwel geheel bij moeten houden.
Na de verkoop van het eerste huis een opknaphuisje gekocht. Dat heb ik helemaal zelf opgeknapt, inclusief een nieuwe keuken, badkamer en uitbouw.
Na de verhuizing er naar toe moesten eigenlijk alleen nog de binnendeuren geverfd worden. Dat is een poos blijven liggen, dus dat heb ik in de zomer ook nog maar gedaan.
Regelwerk.
Met het overzetten van mijn mail adressen en computergebeuren moest er veel geregeld worden.
Alle aanmeldingen bij overheid, banken, gezondheidszorg enz. enz. overzetten.
Op zich geen probleem, ben wel wat gewend hier in Portugal.
Je moet hier zelf overal achteraan. Hoewel mijn Portugees niet goed is kan ik aardig met de mensen communiceren.
De administratieve zaken voor de huizen voorbereid en afgerond. Inschrijvingen bij diverse instanties en verzekeringen.
Documenten aanvragen en verlengen ging mij redelijk af. Geen echte problemen gehad.
Bankzaken zijn vrijwel allemaal digitaal. Internetbankieren is eigenlijk vanaf dat we vertrokken altijd mijn taak geweest.
Bouwmaterialen regelen, of iemand zoeken voor klussen die ik echt niet kon.
Als we of een van ons eens naar Nederland konden als de bankrekening het weer toeliet, tickets boeken via creditcard en verzekering regelen.
Ach ik klaag niet. Je wilt wat en dan begin je eraan en werkt het af. Tenminste dat is hoe ik er in sta.
